h

Opheffen van (verenigings)democratie is geen uitweg

29 januari 1999

Opheffen van (verenigings)democratie is geen uitweg

Als er problemen zijn bij woningbouwverenigingen klinkt al gauw de roep dat het besturen van deze organisaties overgelaten moet worden aan deskundigen. Er gaat veel geld om in een woningbouwvereniging, er spelen grote belangen, dat kun je niet overlaten aan goedwillende amateurs, luidt de redenering. Zo ook weer in de analyse in het Eindhovens Dagblad naar aanleiding van de perikelen bij De Hoop.

Op het eerste gezicht lijkt het om een aannemelijke redenering te gaan. Maar als je er dieper over nadenkt wordt het toch een lastig verhaal.

Allereerst wat betreft het punt 'democratie'. Het besturen van een woningbouwvereniging is een ingewikkelde zaak die je niet kunt overlaten aan amateurbestuurders? Maar mag het besturen van een gemeente dan wel worden overgelaten aan amateurpolitici? Immers geen enkel Helmonds raadslid heeft een diploma voor het besturen van een gemeente. En wat te denken van het besturen van een land? Iedereen mag toch een partij oprichten om vervolgens een gooi te doen naar één of meer tweede kamerzetels?

Als het om De Hoop gaat, wordt gesteld dat het er niet toe doet welk onderwerp op de agenda staat, want de leden keuren het toch af op basis van kortzichtig eigenbelang. Ja, wat zijn het toch domme mensen, gaat de lezer dan onwillekeurig denken.

Ook het feit dat maar een klein aantal actieve leden zich roert, wordt aangegrepen als argument om de verenigingsdemocratie om zeep te helpen. Nu valt het zeer te betreuren dat maar zo weinig mensen van zich laten horen, maar is dat op zich een argument? Bij de verkiezingen in 1995 voor Provinciale Staten ging minder dan de helft van de kiesgerechtigde Brabanders naar de stembus. Opheffen de boel dan maar?

Een ander punt en tevens bron van verwarring is het door elkaar heen gebruiken van de begrippen 'deskundigheid' en 'beleid'. Want iemand kan een uitmuntend financieel expert zijn maar toch een waardeloos beleid voeren. Onder deskundigheid wordt verstaan het hebben van een hoop kennis en ervaring op een bepaald terrein. Maar dat zegt op zich niets over de vraag wie of welk belang hij met zijn deskundigheid van dienst is. Een financieel expert kan met zijn kennis huurders van dienst zijn, maar hij kan ook een misdaadorganisatie helpen bij het witwassen van zwart geld.

Bij beleid gaat het niet om deskundigheid maar om het kiezen tussen belangen. Met de nodige strijd (denk aan de strijd voor het algemeen kiesrecht) hebben we in Nederland voor elkaar gekregen om dat een beetje democratisch te doen. Natuurlijk botst het dan, in de tweede kamer gebeurt niet anders. Gaat het dan niet wat erg ver om te pleiten voor opheffing van dat beetje democratie alleen maar om van het gezeur af te zijn?

Hans Verbakel
(SP-raadslid)

1999-01-29

U bent hier