Helmond

De Voedselbank heeft subsidie aangevraagd bij de gemeente. Doen? Nee, zegt het college van B&W. Maar de gemeenteraad heeft het laatste woord en die moet nu in januari de knoop doorhakken.

De voedselbank verstrekt wekelijks ongeveer 450 voedselpakketten. Zo'n 200 in Helmond, de overige in de rest van de regio.

"Het zou niet nodig moeten zijn." Dat is zo ongeveer de meestgehoorde reactie op het werk van de voedselbank. Want daarvoor hebben we toch sociale voorzieningen?

En dan belanden we meteen in politiek gekissebis en gegoochel met cijfers. Want wat is armoede? En is het bestaansminimum in Nederland te hoog, te laag of net op het juiste niveau?

Inmiddels erkent ook de regering "dat de meeste mensen er volgend jaar in koopkracht iets meer op achteruit dan was voorzien". Niettemin zei minister de Geus vorige week nog bij de behandeling van de begroting Sociale Zaken, door SP-kamerlid Jan de Wit geconfronteerd met het werk van de voedselbank: "Niemand in dit land hoeft honger te leiden."

Tsja, maak dat de voedselbank maar eens wijs. Gezien over heel Nederland zijn wekelijks zeker 2500 gezinnen aangewezen op een gratis voedselpakket.

Het zal duidelijk zijn dat de regering niet staat te springen om het bestaan van dit probleem als het ware "officieel" te erkennen.

Hierbij moet bedacht worden dat om voor een voedselpakket in aanmerking te komen een minimum-inkomen niet voldoende is. Het moet erger zijn.

Hoe kan dat: erger? Allereerst omdat door bijzondere individuele omstandigheden mensen tussen wal en schip kunnen vallen. Maar daarnaast hebben veel van de klanten van de voedselbank te maken met schulden. Wie een minimum-inkomen heeft wordt geacht daarvan 10% te benutten voor het aflossen van die schulden. Dan resteert nog 90% om van te leven, van een minimum-inkomen dat op zich zelf al te laag is.

Tenminste dat vindt de SP. In het verkiezingsprogramma van de partij staat dat de minimuminkomens deze regeerperiode met 10% netto omhoog zouden moeten.

Maar andere partijen zien dat anders. CDA, VVD en D66 hebben recent zelfs voorgesteld om langdurig werklozen aan 't werk te zetten 10% ónder het minimumloon.

Dit laatste is een belangrijk punt voor de Helmondse SP. SP-raadslid Hans Verbakel kort en bondig: "Dit asociale regeringsbeleid dwingt ons om vóór subsidie voor de voedselbank te zijn."

Het college van B&W daarentegen wijst het subsidieverzoek af. In een speciale notitie voert ze als belangrijk argument aan: gemeentelijke subsidie voor de voedselbank kan botsen met het eigen beleid.

Bijvoorbeeld als iemand een strafkorting krijgt opgelegd, daardoor onder het minmum daalt en dus in aanmerking komt voor een voedselpakket. Dan wordt het effect van de strafkorting ongedaan gemaakt met een voedselpakket mede betaald door diezelfde gemeente.

Het is nu aan de gemeenteraad om de voors en tegens te wikken en te wegen. Als gezegd: in januari wordt de knoop doorgehakt.
 

Samenvatting SP-standpunt

1) Het is eigenlijk belachelijk dat we zon verzoek op ons bordje krijgen want de sociale zekerheid moet in dit probleem voorzien. Maar dat gebeurt dus niet, erger nog: CDA, VVD en D66 willen zelfs werken mogelijk maken 10 procent ónder het minimumloon. Kortom, het asociale landelijke beleid dwingt ons om vóór subsidieverlening te zijn.

2) Sommigen zeggen dat de klanten van de voedselbank door eigen schuld, dus verwijtbaar in de problemen zijn geraakt. En willen het daar mee afdoen. Op wellicht n enkele uitzondering na vinden wij dat te makkelijk gezegd. Wij denken dat er veel en ingewikkelde problemen spelen en dat het daarom niet zo is dat mensen er voor kiezen om in die situatie te raken. Verder moet bedacht worden dat het niet gaat om gouden badkranen maar om elementaire levensbehoeften.

3) Het is waar zoals in de notitie wordt gesteld dat subsidieverlening op onderdelen wringt met het beleid. Het punt is echter dat wat je op gemeenteniveau ook doet het áltijd onbevredigend is. Alleen landelijk beleid kan een structureel antwoord bieden. Als gezegd: omdat daarin niet wordt voorzien zijn wij vóór subsidieverlening aan de voedselbank. Het is de minst slechte keuze onder de gegeven omstandigheden.

Tot slot pleiten wij ervoor om de minister van Sociale Zaken te informeren over deze kwestie. Want als gezegd: het is het tekortschietend landelijk beleid dat ons voor al die dilemmas plaatst.
2004-12-17