Helmond

Update: Dakloos? Dat gaat te ver!

Het huidige woningtoewijzigingssysteem van de Helmondse corporaties houdt te weinig rekening met urgentie. Woningzoekenden in een acute noodsituatie vallen tussen wal en schip. In het vragenuurtje van de raadsvergadering van 5 maart legt de SP-fractie de kwestie voor aan de wethouder. Zie toelichting en vragen hieronder.

----------------

HULPROEP VOOR SAMANTHA, kopt het groot op de weblog van Helmond. Zij is al jaren op zoek naar een betaalbare huurwoning, maar slaagt hier niet in. In april komt zij, met twee kinderen, op straat te staan. Hulp krijgt ze niet, omdat ze zelf alles goed geregeld heeft. Ze krijgt te horen dat ze niet tot de doelgroep hoort. Instanties lijken pas iets te kunnen doen als ze al op straat staat, of aan een verslaving begint. Aldus een betrokken vriend en enkele reacties.

Samantha staat niet op zichzelf. De SP krijgt regelmatig van mensen te horen dat de nood voor een woning hoog is, maar dat ze nergens terecht kunnen. Particuliere oplossingen zijn vaak te duur en het woonverdeelsysteem van de corporaties, Wooniezie, is hier simpelweg niet op ingericht. Ja, je kunt terecht in het âdirect te huurâ model. Maar die site wordt al snel overvraagd, waardoor de server vastloopt en mensen het aanbod daar mislopen. Maar ook als je er wel doorheen komt, ben je een van de velen. Je komt in een lange wachtrij. Je moet wel heel veel geluk hebben om daar iets binnen te kunnen halen. Geluk zoeken deze mensen echter niet, zij zoeken een woonruimte en hulp.

Voor urgente gevallen is er dus eigenlijk geen hulp. Bij hen staat het water aan de lippen, en moet er met spoed een woning gevonden worden. Die mogelijkheid is er echter niet. Er wordt niet aan maatwerk gedaan, het computersysteem is het enige waar deze mensen terecht kunnen. Er kan pas iets gedaan worden als het eigenlijk al te laat is. Met alle gevolgen van dien.

Vandaar de volgende vragen aan de wethouder:
-Als dakloosheid dreigt is evident sprake van urgentie. Is de wethouder dat met ons eens?
-Betrokkene krijgt te horen dat ze niet tot de doelgroep hoort. Waarom laten de gemeente en corporaties mensen eerst dieper in de problemen zakken voor er hulp geboden kan worden?
-Hoeveel vergelijkbare situaties als die van Samantha zijn er in Helmond, ofwel: hoeveel urgente woningzoekenden hebben wij?
-Wat kan de gemeente, samen met corporaties en andere instanties, doen voor Samantha en vergelijkbare gevallen?
-Hoeveel woningen worden er in het âdirect te huurâ model aangeboden? En deelt het college onze mening dat dit er, gezien de overbevraging, meer zouden moeten zijn?
-Deelt het college mijn mening dat maatwerk mogelijk moet zijn?
-Deelt het college mijn mening dat het systeem dus moet worden verbeterd, zodat urgente gevallen ook sneller geholpen kunnen worden?
-Is de wethouder bereid om in overleg met corporaties en hulpverlenende instanties de urgente status nieuw leven in te blazen? Zo nee, waarom niet?
-Klopt het dat mensen met een huurschuld überhaupt niet meer in aanmerking komen voor een woning? Zo ja, is het college met mij van mening dat ook hier elke menselijke maat ontbreekt, omdat de oorzaak per geval anders kan liggen?
-Is de wethouder bereid ook hierover in overleg te gaan met corporaties en hulpverlenende instanties, zodat ook hier beter naar de individuele gevallen gekeken kan worden?

De corporaties Woonpartners, woCom en Compaen werken samen in het woningtoewijzingssysteem Wooniezie

HULPROEP VOOR SAMANTHA (link naar de weblog van Helmond)

2013-03-04